Help, ik ben diabeet!

Te horen krijgen dat je een chronische aandoening hebt, heeft altijd in meer of mindere mate impact op je leven. Hoe je ermee omgaat is voor iedereen verschillend.

Als ik naar mijn eigen situatie kijk dan was ik er in eerste instantie niet zo van onder de indruk, maar merkte ik naarmate de tijd verstreek dat het wel een impact op mijn leven had en dat het tussen de oren toch uit de pas ging lopen. En regeltante als ik ben wilde ik toch graag het heft in eigen handen houden. Dus ik ging op zoek naar manieren om dit te doen.

In eerste instantie heb ik het medische circuit gevolgd. Meerdere malen bloed prikken en medicatie aanpassen. O ja, en ik moest afvallen.

Dus begonnen met een dieet. Als gewichtsconsulent wist ik daar natuurlijk best veel van, moest allemaal niet zo moeilijk zijn, gewoon oppakken wat ik een beetje had laten versloffen. Weer even de pas op de plaats maken. Gezonde voeding eten, bewegen, toegevoegde suikers vermijden, nou ja....iedereen kent het rijtje eigenlijk wel. Ik had toch genoeg mensen die met mijn adviezen gewicht aan het verslaan waren. Bewust kies ik voor "gewicht verslaan" omdat iets "verliezen, kwijtraken en zelfs afvallen" een negatieve lading kan hebben in je brein. Heb je iets verloren, dan wil je dat terug. Ben je iets kwijtgeraakt, dan ga je dat weer zoeken. Dus ik wil gewicht verslaan, dat gewicht is niet wie ik ben, ik ben sterker!

Daar was de frustratie, er ging geen ons vanaf. Mijn bloedsuikers en HbA1c bleven onverminderd hoog. Er kwamen alleen maar pillen bij maar er gebeurde niets. Nou ja, behalve dan dat ik me eigenlijk alleen maar beroerder ging voelen. De regie over mijn eigen leven en lijf kwijt begon te raken. Het gevoel had te roepen in een woestijn en nooit antwoord kreeg. De antwoorden die ik kreeg waren gericht op het lichamelijke stuk, maar ook mijn brein schreeuwde om hulp. En die hulp kreeg ik niet, geen stipje op de horizon. En dat alles gaf stress, veel stress. Dat stress niet goed is voor je bloedsuikers dat mag duidelijk zijn.

Wat kan ik doen om met deze situatie om te gaan? Wat heb je nodig om de regie weer terug te pakken?

Voor mij en wellicht voor jou ook is de eerste stap om weer terug te gaan naar de basis. Te voelen wat het lijf nodig heeft. Hoe kan je er nou voor zorgen dat je lichaam het makkelijker krijgt om te functioneren met een chronische aandoening. Wat vind ik belangrijk in mijn leven en wat kan ik eraan doen om de regie weer terug te krijgen en ondanks de diabetes het heft weer in handen te nemen? En de belangrijkste vraag: "Hoe doe je dat dan?"

Voelen wat je lijf nodig heeft kan je natuurlijk zweverig vinden, maar de mensen die mij kennen weten dat ik alles behalve zweverig ben. Wat ik wel belangrijk vindt is de verbinding met je eigen lijf te vinden en te behouden, want in de huidige maatschappij is het heel makkelijk om die te verliezen. En wat ik al eerder zei, dat wat je verliest wil je van nature weer terugvinden. Dus we gaan op zoek.

Als je een diagnose als diabetes type 2 krijgt dan is het meestal verstandig om wat zaken in je leefstijl te gaan veranderen. Maar de wetenschap dat je een aantal dingen niet meer "mag", andere dingen "moet". Wat doet dat nou tussen je oren?

Bij leefstijlverandering (bijvoorbeeld gezonder eten, meer bewegen, beter slapen) ontstaan vaak mentale blokkades. Hieronder een paar voorbeelden van mentale blokkades, ik denk dat bijna iedereen daar wel een aantal van herkend.

"Als ik één keer faal, heeft het geen zin meer."

Het zogenaamde Alles-of-niets denken. Dit rigide denken maakt elke kleine misstap zwaarder dan nodig.

"Ik mag geen chocolade meer eten."

Interne verboden. Door iets volledig te verbieden, wordt de drang juist groter. Je brein gaat in verzet.

"Ik ben nu eenmaal iemand die geen discipline heeft."

Identiteit vastzetten. Als je jezelf in een vaste rol duwt, blokkeer je verandering.

"Wat als ik het niet volhoud?" "Wat als ik straks succesvol ben en anderen iets van me verwachten?"

Angst voor falen of succes.

"Sporten is alleen maar zwaar en stom."

Negatieve associaties. Zulke gedachten zorgen ervoor dat je er bij voorbaat al geen zin in hebt.

"Ik had beter moeten weten."

Gebrek aan zelfcompassie. In plaats van jezelf te steunen bij een tegenslag wordt je hard voor jezelf

Kortom: de grootste blokkades zitten vaak niet in wat je fysiek wel of niet kunt, maar in wat je geest je vertelt dat mag of niet mag, kan of niet kan. Dit moet je zeker niet onderschatten, want je brein is een krachtig instrument.

Bij mensen met diabetes type 2 is leefstijlverandering vaak essentieel, maar die mentale blokkades maken het enorm lastig. Het is dan ook niet vreemd als je daar een beetje hulp bij nodig hebt. Een diabetescoach kan je daar goed bij helpen. Soms door een spiegel voor te houden, een duwtje in de goede richting te geven of gewoon praktische tools te geven waar je zelf mee kan oefenen.

Een belangrijke strategie is om kleine en haalbare stappen te zetten. Het hoeft allemaal niet ineens goed, maar met kleine stapjes kom je er wel.

De vraag is waar wil je komen en waar kom je vandaan?

Om dat nou inzichtelijk te maken heb ik een leuke tool namelijk het gezondheidswiel. Door de vragen te beantwoorden en jezelf een cijfer te geven bij de verschillende onderdelen maak je inzichtelijk waar je op dit moment staat en kan je dus ook heel makkelijk zien waar je nog aan wil werken. Op die manier kan je doelen stellen en een pad uitwerken om uiteindelijk te komen waar je wil wezen. En nogmaals niet alles hoeft meteen perfect te zijn. Kies het onderdeel wat jij het belangrijkste vindt en probeer dat cijfer eens met een puntje omhoog te krijgen. Bijvoorbeeld bij het onderdeel zelfzorg wat onder andere gaat over voeding, beweging en rust. Eet je niet zo gezond? Probeer dan eens het doel te stellen om vandaag één extra portie groenten te eten ipv "Vanaf nu eet ik altijd perfect". Zeg dat een aantal keer per week tegen jezelf en dan heb je alweer winst te pakken.

Wil je het ook eens proberen dan is het gezondheidswiel via de onderstaande link gratis te downloaden.

Gezondheidswiel

Wil je meer weten of heb je begeleiding nodig neem dan gerust contact op via de website of de socials.

Liefs,

Anja